15مهر سال 88 روز فراموشي ناپذيري براي خانواده بزرگ مقاومت ايران است.
كساني كه اين روز را به خاطر دارند، بي شك لحظه به لحظه روزهاي ماقبل آن را نيز با تمامي وجود حس و لمس كرده بودند.
همه چيز از 6 و 7 مرداد همان سال شروع شد، هنگامي كه مزدوران عراقي به تحريك مالكي كه دست نشانده رژيم ايران در عراق بوده و هست، به اشرف حمله كرده، با تير و تبر و داس و ... به وحشيانه ترين صورت به سر و صورت بچه ها ميزدند ، 13 مجاهد خلق رو شهيد، صدها نفر رو مجروح و 36 نفر رو به گروگان گرفتند.
مجاهد شهيد سياوش نظام الملكي
بدنبال اين گروگانگيري اعتصاب غذاي سراسري در اشرف و ۴۰ كشور جهان شروع شد كه 72 روز طول كشيد. خود اين 36 نفري كه گروگان بودند هم در زندانهاي عراق دست به اعتصاب غذاي تر ودر يك هفته آخر اعتصاب خشك زدن و وقتي كه بالاخره بعد از تلاشهاي جهاني و البته پايداري و استقامت خودشون و يارانشون آزاد شدند تقريبا در آستانه شهادت به اشرف رسيدند. در حالي كه به گفته همرزمانشون پوست و استخواني بيشتر ازشون باقي نمونده بود.
ما هم البته از طريق سيماي آزادي اين تصاوير رو ديديم و غرق در درد و داغ از يك سو و از سوي ديگه غرق در شعف و شور و افتخار به خاطر داشتن چنين يلان و قهرماناني شديم.
چرا كه به گفته خواهر مريم ( خانم مريم رجوي) : ”هفتاد دو روز نبرد مرگ و زندگی” بود.
در حالي كه اين 36 نفر دست و پا بسته، مجروح و زخم خورده توي دخمه ها و زندانهاي مزدوران گرسنه و تشنه به سر مي بردن، اما با انتخاب ايستادگي تا پاي جان مقاومت كردن و نهايتا طرف مقابل رو به زانو در آوردن و مجبورشون كردن كه اونها رو آزاد كنن.
خواهر مريم در سخنانشون بعد از آزادي 36 قهرمان اشرفي گفتند:
” اين گوشهیی از عظمت ایمانها و ارادههایی است که شومترین توطئهها برای انهدام اشرف را درهمشکست و دستنشاندگان رژیم ولایتفقیه در عراق را وادار کرد که به آزاد کردن آنها تن بدهند. و این است بشارت آزادی مردم و میهن اسیرمان ایران.
حمله به اشرف و این گروگانگیری ضدانسانی، بخشی از اقدامهای خامنهای برای سرکوب قیام مردم ایران بود. و حالا آزادی گروگانها، پیروزی قیامکنندگان است.
و این پیروزی بر مردم ایران مبارک،
بر اشرفیها و بر زنان و مردان صدیق و شرافتمندی که 72روز است در چهارگوشه جهان به اعتصاب و اعتراض برخاستهاند مبارک.
بر مژگان و صدیقه عزیزم و بر همه اعضای شورای رهبری مجاهدین و بر خواهران و برادران عزیزم در اشرف مبارک.
و بر مسعود مبارک که در فردای حماسه فروغ ایران گفت: «بزرگترین درس این حماسه، اثبات قابلیت و توانمندی مقاومت و مجاهدین برای مأموریت بزرگ و تاریخی خود بود، «آزادی خلق در زنجیر و میهن اسیر.”
چرا مزدوران عراقي خامنه اي به اشرف حمله كردند؟
در مرداد سال 88 و بعد از قيام مردم ايران بعد از انتخابات كه به طرز وحشيانه اي توسط رژيم سركوب شد، خامنهای که در همين سرفصل نمایش انتخابات، با تمام وجود، بحران و شقه و طلسمشکستگی رو درون رژیمش احساس میکرد خیز برداشته بود که برای غلبه بر بحرانهاش، اشرف (یعنی مهمترین تهدید خودش) رو از سر راه برداره و نابود کنه چرا اشرف كانون شورشي و نقطه انگيزش حركات انقلابي و براندازانه بود ( به طوري كه خود احمد خاتمي گفت فرمانده روز عاشورا مجاهدين بودند) . براي همين خامنه اي تمامی ایادی و امکاناتش در عراق رو بهکار گرفت و حداکثر فشار رو به دولت عراق وارد کرد تا قولی که به او داده بود رو عملی کرده و کار اشرف رو یکسره کنه.
اما پایداری شگفت اشرفی ها و فرقهای شکافته مجاهدين و شهادت سيزده مجاهد قهرمان ، ازجمله صحنه تکاندهنده حماسه امیر خیری و پایداری همين ۳۶ قهرمان اشرفی، جهانی رو به اعتراض برانگیخت.
۷۲ روز تحصن و اعتصابغذا و کارزار سیاسی در اشرف و در زندان و همانطور كه اشاره شد نزديك به ۴۰ کشور و بخصوص اعتصاب غذای خشک ۳۶ اسیر، دربرابر توطئه رژیم ولایتفقیه و عواملش در عراق قد علم کرد.
در این ۷۲ روز از سازمان ملل و شاخههای مختلف اون، از آمریکا و کانادا تا تمام کشورهای اروپایی، از استرالیا و ژاپن تا کشورهای عربی، از سازمانهای حقوقبشری تا مطبوعات مختلف دنیا، هیچ دری نبود که توسط این مقاومت زده نشده باشه. بهنحویکه موضوع اشرف و بخصوص آزادسازی ۳۶ گروگان به یک مسأله مبرم بینالمللی تبدیل شد.
در کارزار جهانی ایرانیان آزادیخواه و پشتیبانان اشرف، ۱۲۰۰ تحصن، آکسیون و تظاهرات در ۹۳ شهر جهان شکل گرفت. بیش از ۱۱۰ کنفرانس مطبوعاتی و جلسه سیاسی برگزار شد و بیش از ۱۸ هزار مقاله و گزارش و خبر در رسانههای بینالمللی انتشار پیدا کرد.
پایداری اشرف، پایداری ۳۶ گروگان و عزم جزم مقاومت و پشتیبانان مقاومت وهموطنان فداکار و ازخودگذشته، جهان رو به موضعگیری و اعتراض نسبت بهاین جنایت عوامل خامنهای در عراق برانگیخت.
بيشتر بخوانيد: بازگشت فاتحان
نهايتا اشرف قهرمان، با ایستادگی حماسی و تاریخیش، الگویی برای ایستادگی ایران و ایرانی شد.
اینچنین بود که پانزدهم مهر، روز مهرشدن این حقیقت بود که آنچه پیروز خواهد شد، مقاومت برای آزادی است. و ايستادگي و جا نزدن همه حرف است.
0 comments:
Post a Comment